Lamentations 3

CHAPTER 3

Anguish

1ΑΛΕΦ εγώ ανήρ ο βλέπων πτωχείαν εν ράβδω θυμού αυτού επ΄ εμέ 2παρέλαβέ με απήγαγέ με εις σκότος και ου φως 3πλην εν εμοί επέστρεψε χείρα αυτού όλην την ημέραν 4ΒΗΘ επαλαίωσε σάρκας μου και δέρμα μου οστέα μου συνέτριψεν 5ανωκοδόμησε κατ΄ εμού και εκύκλωσε κεφαλήν μου και εμόχθησεν 6εν σκοτεινοίς εκάθισέ με ως νεκρούς αιώνος 7ΓΙΜΕΛ ανωκοδόμησε κατ΄ εμού και ουκ εξελεύσομαι εβάρυνε χαλκόν μου 8και γε ότι κεκράξομαι και βοήσω απέφραξε προσευχήν μου 9ανωκοδόμησεν οδούς μου ενέφραξε τρίβους μου ετάραξεν 10ΔΑΛΕΘ αρκός ενεδρεύουσα αυτός μοι ως λέων εν κρυφαίοις 11κατεδίωξεν αφεστηκότα και κατέπαυσέ με έθετό με ηφανισμένην 12ενέτεινε τόξον αυτού και εστήλωσέ με ως σκοπόν εις βέλος 13Η εισήγαγε εν τοις νεφροίς μου ιούς φαρέτρας αυτού 14εγενήθην γέλως παντί λαώ μου ψαλμός αυτών όλην την ημέραν 15εχόρτασέ με πικρίας εμέθυσέ με χολής 16ΟΥΑΥ και εξέβαλε ψηφω οδόντας μου εψώμισέ με σποδόν 17και απώσατο εξ ειρήνης ψυχήν μου επελαθόμην αγαθά 18και είπα απώλετο το νίκός μου και η ελπίς μου από κυρίου 19ΖΑΙΝ εμνησθην από πτωχείας μου και εκ διωγμού μου πικρίας μου και χολής μου 20μνησθήσομαι και καταδολεσχήσει επ΄ εμέ η ψυχή μου

Waiting upon The LORD

21ταύτην τάξω εις την καρδίαν μου διά τούτο υπομένω 22ΗΘ τα ελεή του κυρίου ότι ουκ ετελειώθησαν ότι ουκ εξίλιπον αι ελεημοσύναι αυτού 23τα καινά εν τω πρωϊ πολλή η πίστις σου 24το μέρος μου κύριος είπεν η ψυχή μου διά τούτο υπομενώ αυτόν 25ΤΗΘ αγαθός κύριος τοις υπομένουσιν αυτόν ψυχή η ζητήσει αυτόν 26αγαθόν και υπομενεί και ησυχάσει εις το σωτήριον κυρίου 27αγαθόν ανδρί όταν άρη ζυγόν εκ νεότητι αυτού 28ΙΩΘ καθήσεται κατά μόνας και σιωπήσεται ότι ήρεν εφ΄ εαυτώ 29θήσει εν κονιορτώ το στόμα αυτού ει ποτε η ελπίς 30δώσει τω παίοντι αυτόν σιαγόνα χορτασθήσεται ονειδισμών 31ΧΑΦ ότι ουκ εις τον αιώνα απώσεται κύριος 32ότι ο ταπεινώσας οικτειρήσει κατά το πλήθος του ελέους αυτού 33ουκ απεκρίθη από καρδίας αυτού και εταπείνωσεν υιούς ανδρός 34ΛΑΜΕΔ του ταπεινώσαι υπό τους πόδας αυτού πάντας δεσμίους γης 35του εκκλίναι κρίσιν ανδρός κατέναντι προσώπου υψίστου 36καταδικάσαι άνθρωπον εν τω κρίνεσθαι αυτόν κύριος ουκ είπε 37ΜΗΝ τις ούτως είπε και εγενήθη κυριός ουκ ενετείλατο 38εκ στόματος υψίστου ουκ εξελεύσεται κακά και το αγαθόν 39τι γογγύσει άνθρωπος ζων ανήρ περί της αμαρτίας αυτού 40ΝΟΥΝ εξηρευνήθη η οδός ημών και ητάσθη και επιστρέψωμεν έως κυρίου 41αναλάβωμεν καρδίας ημών επί χειρών ημών προς υψηλόν εν ουρανώ 42ημαρτήσαμεν ησεβήσαμεν και ουχ ιλάσθης 43ΣΑΜΕΧ επεσκέπασας εν θυμώ και απεδίωξας ημάς απέκτεινας και ουκ εφείσω 44επεσκέπασας νεφέλην σεαυτώ ένεκεν προσευχής καμμύσαι με 45και απωσθήναι έθηκας ημάς εν μέσω των λαών 46ΑΙΝ διήνοιξαν εφ΄ ημάς στόμα αυτών πάντες οι εχθροί ημών 47φόβος και θάμβος εγενήθη ημίν έπαρσις και συντριβή 48αφέσεις υδάτων κατάξει ο οφθαλμός μου επί το σύντριμμα της θυγατρός του λαού μου 49ΦΗ ο οφθαλμός μου κατεπόθη και ου σιγήσομαι του μη είναι έκνηψιν 50έως ου διακύψη και είδη κύριος εξ ουρανού 51ο οφθαλμός μου επιφυλλιεί επί την ψυχήν μου παρά πάσας θυγατέρας πόλεως 52ΣΑΔΗ θηρεύοντες εθήρευσάν με ως στρουθίον οι εχθροί μου δωρεάν 53εθανάτωσαν εν λάκκω ζωήν μου και επέθηκαν λίθον επ΄ εμοί 54υπερεχύθη ύδωρ επί την κεφαλήν μου είπα απώσμαι 55ΚΩΦ επεκαλεσάμην το όνομά σου κύριε εκ λάκκου κατωτάτου 56φωνής μου ήκουσας μη κρύψης τα ωτά σου εις την δέησίν μου 57εις την βοήθείαν μου ήγγισας εν ημέρα η επεκαλεσάμην σε είπάς μοι μη φόβου 58ΡΗΣ εδίκασας κύριε τας δίκας της ψυχής μου ελυτρώσω την ζωήν μου 59είδες κύριε τας ταραχάς μου έκρινας την κρίσιν μου 60είδες πάσαν την εκδίκησιν αυτών και πάντας τους διαλογισμούς αυτών επ΄ εμοί 61ΣΙΝ ήκουσας τον ονειδισμόν αυτών πάντας τους διαλογισμούς αυτών κατ΄ εμού 62χείλη επανισταμένων μοι και μελέτας αυτών κατ΄ εμού όλην την ημέραν 63καθέδραν αυτών και ανάστασιν αυτών επίβλεψον επί οφθαλμους αυτών 64ΤΑΥ ανταποδώσεις αυτοίς ανταπόδομα κύριε κατά τα έργα των χειρών αυτών 65αποδώσεις αυτοίς υπερασπισμόν καρδίας μου μόχθον 66συ αυτούς καταδιώξεις εν οργή και εξαναλώσεις αυτούς υποκάτωθεν του ουρανού κύριε